Mennen in veiligheid en hoffelijkheid tijdens een activiteit 

Het traditioneel mennen is bovenal een levenskunst, momenten van gezelligheid, van delen en hoffelijkheid, zodat onze bijeenkomsten in de geest blijven die heerste bij de oprichting ervan, van de deelnemers wordt gevraagd enkele basisregels voor goed voorkomen te respecteren.

De menner en zijn span

Aangekomen op de activiteitenlocatie moet de menner, zelfs moe van de reis, vriendelijk zijn tegenover de mensen op de parkeerplaats en hun instructies aanvaarden. Hij mag de hem toegewezen plaats niet misbruiken en zoveel mogelijk de rust van zijn paard garanderen om de rust van de andere aanspanningen te bewaren.

Hij moet de volgorde van het op- en aftuigen van zijn paard(en) respecteren, hem/haar pas volledig opgetuigd voor het rijtuig plaatsen (hoofdstel(len) en leidsels inbegrepen) en deze weer aftuigen (hoofdstel(len) en leidsels inbegrepen) bij zijn terugkeer naar de stal (paddock). Hierdoor wordt de kans op ongevallen beperkt.

Hij mag nooit zijn aanspanning alleen laten, zonder iemand aan de leidsels of aan het hoofd van een paard te plaatsen.

De aanspanning mag nooit ergens aangebonden worden.

In de paddock, in de stallen en op paden die open zijn voor het publiek, moet de menner zijn span op stap houden.

De menner en zijn omgeving

De menner en zijn groom(s) passagier(s) moeten attent en hoffelijk zijn tegenover andere deelnemers, vrijwilligers, juryleden en organisatoren.

Als de menner tegen iemand opmerkingen moet maken, moet hij dat beleefd doen. De menners hoeven het voorgestelde programma niet te bespreken, behalve met de Voorzitter van de jury voor een wedstrijd, met de organisator voor een rally, en dit in een constructieve geest.

Hij moet de uitslagen van de juryleden aanvaarden en eventuele opmerkingen die hij nodig acht over deze beoordelingen op een feitelijke en beleefde manier uitsluitend aan de Voorzitter van de jury vragen tijdens een wedstrijd, of aan de organisator tijdens een rally.

Een fout is altijd mogelijk, de menner kan erop wijzen, maar hij moet de uiteindelijke beslissing aanvaarden.

Het niet respecteren van deze regels van hoffelijkheid kan ertoe leiden dat de deelname van een menner aan een activiteit niet meer aanvaard wordt.